In balans

Uit balans

Ik stond stokstijf, onbeweeglijk en met al m’n spieren aangespannen om die stevige houding te bewaren.
Volledig in evenwicht en onwrikbaar…. onverzettelijk… gesloten.
Totdat de weg een scherpe bocht naar rechts maakte en in combinatie met een overstekende fietser en de daaruit voortkomende rem-actie van de tram,
werd ik gelanceerd.
Van het ene moment op het andere, bevond ik me in de armen van een vriendelijke Amsterdamse dame, die het allemaal al een keer had gezien en het wel amusant vond dat ik ongewild bij haar op schoot kwam zitten….

Als ik weer tegenover mijn Tai-Chi leraar sta, vertelt hij me een verhaal over het wuiven van het riet:
Het hoge riet staat onbeschermd in weer en wind
en bij iedere windvlaag, geeft het een beetje mee, buigt,
bouwt inwendig wat spanning op
om die spanning vervolgens weer los te laten
en zich weer op te richten…
Het maakt gebruik van de wind en put kracht uit de beweging.
In plaats van zich te verzetten, beweegt het riet ‘mee’ en is flexibel…:

In balans.

Je kent vast wel zo’n kralengordijn

gemaakt om insecten buiten te houden en om je uit te dagen om met twee koppen koffie naar buiten te lopen zonder de inhoud in de deuropening of op je kleding achter te laten:
Hoe voorzichtig je het gordijn ook opzij beweegt, wegslaat, schopt of je met je rug-eerst en je jezelf via een sierlijke draai door de ontstane spleet wurmt……..
Het gordijn ‘voegt zich’ altijd weer in de oorspronkelijke vorm en hoe harder je het wegslaat, hoe sierlijker het weer op z’n plaats valt…
Kaarsrecht en in evenwicht.
Optimaal gebruik makend van de beweging die het van z’n omgeving ‘krijgt’ en de zwaartekracht.

Ten alle tijden in balans!

Of zo’n boksbal op zo’n verende standaard…
Op één of andere manier wint die altijd…
Hij ‘breekt’ nooit.
Hij blijft flexibel,
beweegt mee
met de krachten die op hem in werken.
Door gebruik te maken van de geboden energie,
deze ‘in te nemen’
en zich steeds weer op te richten..…

en in balans te komen…

In balans zijn betekent dus eigenlijk: flexibel zijn en meebewegen

Openstaan voor wat er zich om je heen afspeelt. Ervaren wat er gebeurt en gebruik maken van je kansen.
Flexibiliteit is aan te leren en te trainen.
Door jezelf te ontwikkelen en je kennis en vaardigheden te verbreden, ben je beter in staat om met alles wat er op je pad komt, om te gaan op een manier die voor jou goed is en werkt!

Het ‘meebewegen’ gaat dan vaak vanzelf: In de allereerste plaats helpt het je zelfvertrouwen dat het je gegarandeerd geeft!
Je hoeft niet -meer- schuchter en afhankelijk, misschien zelfs angstig door de dag -of zelfs ‘je leven’- te gaan, angstig voor wie je tegenkomt of wat je zal overkomen…Je kan incasseren, gebruiken en omkeren! Je bent zelf, de architect van je leven:
Met een rechte rug, een nieuwsgierige blik en vastberaden tred, zal je anders worden aangesproken dan wanneer je met afhangende schouders binnen komt en een visuele vloerinspectie uitvoert…

‘Makkelijk praten’ … zal je reactie zijn

En je hebt gelijk!
Het is -zéker in het begin- niet makkelijk je balans te bewaren. Maar… Zoals met alles: Het begint bij het begin.
De allereerste flexibiliteit zit diep vanbinnen, door tegen jezelf te zeggen dat je vérder wil en wéét dat dat ook kán, zodra je die eerste stap hebt genomen.

Aan de ene kant is er:
Starheid, gelatenheid, afsluiten en angst.

En als tegenwicht is er:
Flexibiliteit, onderzoek en open nieuwsgierigheid.

Gelukkig maar: Dat houdt de boel In Balans!